- mihnet
- (A.)[ ﺖﻨﺤﻡ ]sıkıntı, acı, dert.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mihnet — is., Ar. miḥnet Sıkıntı, üzüntü Her mihnet kabulüm yeter ki / Gün eksilmesin penceremden. C. S. Tarancı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller mihnet çekmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
MİHNET-ÂBÂD — f. Keder, mihnet ve gam dolu olan yer. * Mc: Dünya … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MİHNET — Zahmet. Eziyet. Dert. Belâ. * Mc: Tecrübe, sınamak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mihnet çekmek — sıkıntılı bir duruma katlanmak, sıkıntı çekmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
hile ile iş gören mihnet ile can verir — işlerine hile karıştırıp başkalarını aldatan kişi son nefesini azap içinde verir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÂR-I MİHNET — Eziyet. * Elem yük … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DEVR-İ MİHNET — Dünya, cihan, küre i arz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KÜNC-İ MİHEN — Mihnet, sıkıntı ve ıztırab köşesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MİHAN — (Mihnet. C.) Mihnetler, sıkıntılar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEŞENDE — f. Çeken, çekici mânalarına gelir ve birleşik kelimeler yapmakta kullanılır. Meselâ: (Mihnet keşende: Mihnet çeken.) * Dayanan, tahammül eden, mütehammil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük